Ayrılık Anksiyetesi (Ayrılık Kaygısı)

Ayrılık anksiyetesi bozukluğunda çocuk, evden ya da aşırı bağlandığı kişiden ayrılma korkusu yaşar ve bu durumu sık sık düşündüğü için aşırı kaygılıdır. Çocuğun kaygısı çok şiddetlidir, evden ya da bağlandığı kişilerden her ayrıldığında tekrar tekrar aşırı sıkıntı yaşar. Tek isteği vardır: biran öne eve ya da ayrıldığı kişilere kavuşmak…

Bu çocuklar, kendi başına ya da bağlandığı kişilerin başına kötü bir durum gelecekmiş gibi hisseder. Böylelikle bağlandığı kişiler ile arasında ki bağın kopacağına ve bir daha onları göremeyeceğine inanır.

Çocuklarda özellikle okul çağının başlaması ile başlayan bir dönemde yoğun olarak görülür. Çocuklar bu dönemin başlaması ile okula gitmek ve ailesinden ayrılmak istemezler.  Bu durum sadece okul ile de sınırlı değildir. Çocuklar yanında güvende hissettiği kişi olmaksızın, başkasının evine gitmez, hatta aynı evde bir başka odada bile duramazlar.  Yalnız uyumazlar, uyandıklarında da sevdiklerini yanında görmek isterler. Gece uyanmaları yaşıyorsa korku içinde ağlama nöbetleri geçirebilirler.

Karın ve baş ağrıları, halsizlik, mide bulantısı ve kusma gibi bedensel yakınmalar görülebilir.

Tedavi Süreci;

Aile de çocuk kadar kaygılıdır. Tedavide ailenin de çocukla beraber ele alınması gerekir. Ailenin öğretmen ile işbirliği kurarak tutarlı bir plan oluşturması sağlanır. Çocuğun bir an önce okula devam edebilmesi çok önemlidir. Okuldan uzak kalınan süre uzadıkça tedavi güçleşir. Kaygı düzeyi çok yüksek olan çocuklarda ilaç tedavisi eklenebilir.

Tedavi sürecinde aileye büyük görevler düşmektedir. Çocuğa okula gitmediği için kızmak ne kadar yanlışsa, okula gitmesi için hediyeler vermek de o kadar yanlıştır. Ailenin destekleyici ancak kararlı olması çok önemlidir.